Schokabsorberende zadeldekjes voor ruiters
Rustig in het zadel zitten is een uitdaging voor zowel professionals als amateurs, in elke sport die de paardenindustrie omvat. Er zijn problemen bij het esthetisch balanceren op een paard, of je nu een dressuurruiter bent die het eerste jaar leert zitten in de draf van je warmbloed, of een paardentrainer die blijft drijven als een ondeugende koe een onverwachte wending neemt.
Naarmate de vaardigheden van een berijder toenemen, neemt ook de vraag naar het behouden van een passief stille maar toch effectieve mobiele positie toe.
Onlangs heb ik een aanbod geaccepteerd om het uit te proberen ThinLine zadeldekjes en ik ben onder de indruk van hoe goed ze dun en licht zijn Ultra-pad heeft mij op zoveel manieren geholpen bij het rijden. Met zijn schokabsorberende eigenschappen die het onnodige geratel filteren dat normaal gesproken tijdens het rijden voelbaar is, kan ik:
- kan me beter concentreren op het gevoel van de voetstappen van mijn paard en dus op de timing van mijn hulpen;
- heb een meer hechtende verbinding tussen mijn dijbeen en de rug van het paard;
- het voelt alsof ik zit IN mijn paard in plaats van ON mijn paard;
- met minimale inspanning een bewustere positie van mijn bekken behouden.
Een week later na ontvangst hiervan ThinLine Ultrapad Ik kreeg een normale ThinLine stootkussen om te proberen en ik gebruikte het op beide paarden, Quimero en TNT. Met Quimero voelde ik nog steeds het buffereffect van het uitroeien van vreemde geluiden en bewegende lichaamsdelen op mijn onderhelft, hoewel ik een beetje het gevoel van 'in hem zitten' was kwijtgeraakt. Bij TNT, de vierjarige Zweibrucker-ruin, bleek dit een goede zaak. Op zijn jonge leeftijd wordt de uitwisseling van drukpunten tussen zijn rug en mijn stoel verbeterd doordat er minder communicatie is. Hoewel hij op geen enkele manier meer als een groen paard wordt beschouwd, moet hij zich meer concentreren op het balanceren van zichzelf en een ruiter in een atletisch frame, in plaats van elke kleine bobbel of stuiter te interpreteren als een hulpmiddel of een signaal voor iets. Hij heeft zeer zwevende, bodembedekkende stappen en het grootste deel van de tijd voelt hij zich nog steeds als een glibberige vis die onder me rondzwemt. Eerlijkheid is momenteel ons doel, maar nog niet onze manier van doen. Met dit extra drijvende bewegende paard merk ik dat ik soms een beetje extra dijdruk gebruik om mijn bekken op hem te stabiliseren. Door de manier waarop de ThinLine stootkussen is gevormd door het deel van de zadelrok, hij verdraagt deze zachte knijpbeweging in mijn bovenbenen beter dan hij was voordat ik de ThinLine kussen.
Deze nieuwe dijdruk kan de overgang van het starten op een westernzadel naar het rijden op een Engels zadel tot een enorme opgave maken, vooral voor het paard met veel ‘gevoel’. Het is heel nuttig om de eerste 30 dagen onder het zadel een goed passend westernzadel te gebruiken. Het grote zitvlak en de rokken zorgen voor een breed gewichtdragend oppervlak en een comfortabeler gevoel voor een jong paard dan een Engels zadel dat het gewicht naar meer specifieke en gecentreerde delen van de bovenlijnspieren leidt. Het voormalige zadel is ook vergevingsgezinder voor de behoefte van de trainer om vast te houden tijdens de periodieke oeps-momenten die ook in die eerste 30 dagen voorkomen. Voor een paard is het niet zo erg als zijn menselijke “rugzak” een beetje extra gewicht in de linker stijgbeugel legt, terwijl het paard zijn evenwicht verliest en naar rechts valt. Ze dragen een groot westernzadel. Maar in een Engels zadel zou datzelfde scenario heel anders aanvoelen; al dat gewicht in de stijgbeugel zal helemaal door het stijgbeugelleer heen trekken tot aan de rechterkant van hun schoft. Nu heeft het paard twee problemen... hij verloor zijn evenwicht en werd gestraft met een por in de schoftstreek. In het Engelse zadel moeten we evenwichtiger zijn en zelfs meer verantwoordelijk voor ons eigen lichaamsgewicht. Dit doe ik door middel van dijdruk. Maar dit kan door een paard geïnterpreteerd worden als een “vraag” om iets te doen. Daarom waardeer ik het extra buffereffect ThinLine biedt op deze veerkrachtige jonge paarden.
Ik heb ze ook allebei gebruikt: de ThinLine en ThinLine Ultra-pad op elkaar gestapeld, Ultra bovenop. Ik heb besloten dat ik deze combinatie vanaf nu op Quimero zal gebruiken om deze redenen:
- Ik had het gevoel dat Quimero's rug iets hoger was in deze padcombinatie. Niet vanwege de extra hoogte die de extra vulling biedt, maar omdat hij zich vrijer voelde en beter in staat was zijn rug op te tillen.
- Ik voelde meer “zendtijd” onder zijn achterpoten.
- Het ‘in’ hem zittende gevoel dat ik bij de Ultra vond, bleef niet alleen bestaan, maar werd zelfs uitvergroot. Het was alsof ik een directe communicatielijn had naar zijn zwaartepunt, zoals het vermogen om de middelste noedel van een gigantische kom spaghetti te verplaatsen zonder de buitenste noedels te hoeven verstoren.
Ik geloof niet dat er echte sluiproutes zijn bij het leren rijden of trainen van een paard, en dat er geen enkel apparaat is dat al onze problemen oplost, maar ik kan echt bevestigen dat als ik een paard had gehad ThinLine Ultra-pad Tien jaar geleden had ik waarschijnlijk een jaar van Quimero's training kunnen afschaffen. ~MG
Oorspronkelijk geplaatst door VandeSnijpen op 21 mei 2014
Opnieuw geplaatst door ThinLine op 21 mei 2015
van Phoenix Rising Equestrian Center, Texas
“Mijn naam is Megan Georges. Ik rijd al paard sinds ik vijf jaar oud was. Ik rijd al 15 jaar dressuur. Sinds 2003 ben ik dressuurtrainer en -instructeur. In 2006 en 2007 heb ik twee zware paardenongelukken gehad, waardoor ik vanuit een ander perspectief naar antwoorden ben gaan zoeken.
Omdat ik een overwegend Engelse rijachtergrond heb, ben ik geschokt toen ik hoorde dat paarden met een westerse prestatieachtergrond veel responsiever zijn dan Engelse paarden! Om redenen die ik op de komende pagina's zal bespreken, heb ik behoorlijk wat tijd besteed aan crosstraining in de westerse rijdisciplines. Wat ik de afgelopen twee jaar heb geleerd vond ik zo spannend dat ik heb besloten zoveel mogelijk te delen in een blog.”
